bu kaçıncı gidişin

Bu kaçıncı gidişin, bu kaçıncı elvedâ?
Bu nasıl terkedişin, bu nasıl böyle
vedâ?
Kıymet bilemiyorsun; istemem, sevme artık!
Mâdem dönemiyorsun;
sevemem, gelme artık!

Nasıl unutuverdin geçen bunca yılları.

Kaldırıp bir kenara attın tüm anıları.
Sevgi alamıyorsun; dilemem, verme
artık.
Hatır sayamıyorsun; istemem, bulma artık.

Yürekten diyemedin,
boş sözlere aldanmam.
Boşa umut besleme, eşiğinde yalvarmam.
Bir tad
bulamıyorsun, sevgilim deme artık!
Mutlu olamıyorsun; istemem, gülme artık!


Bu garip Kederli’yi bırak kendi haline.
Uğurlar olsun derim, durma
kalk git yoluna.
Adımı demiyorsun, dinlemem anma artık!
Kadrimi
bilmiyorsun, severim sanma artık!

Yakışı aşk olmayan elâ gözlere kanmam.

Yemin olsun Tanrı’ya, sana bir daha kanmam.
Ne yurdum ne yuvamı; gelip
de görme artık!
Bedduâ say isterim: Sevip sevilme artık!