SEVMEK İÇİN GEÇ ÖLMEK İÇİN ERKEN

akşamın acı su karanlığı içinden
soğuk kadife teması yalnızlığın
şuh bir
kahkaha balkonun birinden
gizli işareti midir bir başlangıcın

sevmek
için geç ölmek için erken

başbaşa çay elele yürümek derken
boğaz
vapurları mı iskele sancak
telefonda kaybolmak sesini beklerken
insan
insanı yeniler doğrudur ancak

sevmek için geç ölmek için erken


içimdeki gökkuşağı besbelli neden
bulutların içinden kuşlar yağıyor

bir şiire başlarsın birini bitirmeden
hiç kimse gözlerine inanamıyor


sevmek için geç ölmek için erken

sevmek sevildiğini bile
farketmeden
yaklaştıkça ölüm soğuk bir yağmur gibi
sevmek zehir zemberek
ve yürekten
gecikerek de olsa vuruşur gibi

sevmek için geç ölmek
için erken