Seni Seviyordum

Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı
aksam güneşi...

Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi


İnsan hergün anımsarmı aynı gözleri

Seni seviyordum ve senin
haberin yoktu

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve
burnun, herkesden başkaydı işte.

Güldüğü zaman yukarıya bakardı;


Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı.

Ne güzeldiler sen
bilmiyordun.

Ben Seni Seviyordum..

Kalbime sığmıyordu aklımdan
geçenler

Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu


Geri dönüyordu, çoğalıyordu

Senin sesini duyduğum masalarda
erteliyordum herşeyi, herseyi erteliyişim oluyordun

Kalp ağrısı
oluyordun,

Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,


Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,

Dönemeçler geçiyor, köprüler
göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk


Cesurduk.

Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve
kızmızıydı bütün karanfiller

Ben seni seviyordum sen bilmiyordun...


Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun

Sonra herhangi
biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra

Yagmurlar yağdı serin
haziran aksamlarına

Derken bir gün uzaktan gördüm seni

Saçların
bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı

Kalbimi acıttı
her zaman ki gibi

Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun


Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en
iyisi..

tşkler paylasım ıcın